Prawdopodobieństwo odwiedzenia Islandii  w tym roku było tak niskie jak zdobycie twierdzy Winterfell przez króla Stannisa. Wiecie jak to jest? Planujesz wakacje- Chorwacja, Włochy, Grecja, Bałtyk, Egipt, góry albo morze, szalone spływy, dzikie żagle, snorkeling czy inne aktywności, które uważane są za typowy wypoczynek wszystkich zajączków szaraczków takich jak ja i Ty. Jeszcze parę lat temu nie pomyślałbym, że w ogóle kiedyś zobaczę Islandię, a co dopiero, że polecę tam samolotem na 10- dniową wyprawę samochodową. Do teraz nie mogę uwierzyć, że tam byłem i że zorganizowaliśmy ten wypad tak szybko, prosto i relatywnie tanio (zważywszy na odległość). Łączny koszt 10 dniowej podróży można porównać do sumarycznej kwoty jaką musiałbym zapłacić za dwu-tygodniowy pobyt w kurorcie nad polskim morzem. Informacje o kosztach, a także inne praktyczne wskazówki podróżnicze znajdziecie w moim niedawnym wpisie:

Islandia samochodem. Co musisz wiedzieć i ile pieniędzy potrzebujesz?

Tutaj koncentruję się na ukazaniu Islandii w taki sposób w jaki ja ją widzę. No dobra, nie tylko ja, ale w końcu prowadzę bloga, to o tym piszę. Zdjęcia robiliśmy w większości razem z narzeczoną, ale każdy członek(!) ekipy miał swój wkład w fotorelacji wyprawy. Te, które dla Was wybrałem we wpisie są w większości mojego autorstwa. Część fotografii, których nie jestem autorem została odpowiednio oznaczona. Wszystkie powstały w trakcie jednej podróży, więc to naprawdę jest tak ważne jak ważna jest liczba ziaren w kolbie gotowanej kukurydzy na jej cenę. Nie będę Was zanudzał długimi opisami, uważam, że obrazy bronią się same i nie zamierzam ich profanować swoimi lingwistycznymi uzewnętrznieniami. Zresztą tak czy siak słowami nie dałbym rady oddać osobliwego piękna tej wyspy.

Zabieram Was zatem na niezwykłą wyprawę do krainy mroźnych lodowców, czynnych wulkanów, kraterów, dziwnego nieba, potężnych wodospadów, majestatycznych wielorybów i uroczych maskonurów. To także kraj samochodów o wielkich kołach, nieskończonych bezdroży, śmierdzącego mięsa rekinów, parówek w bułkach, gorących źródeł, fioletowych kwiatów, zawieszonych owiec, pięknych koni oraz zorzy polarnej. Tak, Islandia to enklawa różnorodności, miejsce, w którym co chwilę zmienia się krajobraz, a podziwiane widoki mogą zaspokoić ciekawość świata na dłuższą chwilę. Okrążyliśmy samochodem jedną małą wyspę, a wrażeń mieliśmy tyle, jakbyśmy zobaczyli co najmniej 1/3 świata. 

Wodospad Skogafoss zrobił na mnie wrażanie, ale szczęka opadła mi dopiero wtedy kiedy wspięliśmy się aby zobaczyć górny nurt rzeki. Gdy podejdziesz do krawędzi, to nie patrz w dół.

Po następnej kąpieli- tym razem w gąszczu fioletowych kwiatów, które, na spółkę z cennym islandzkim mchem (Islandczycy robią z niego alkohol), zawłaszczyły sobie rozległe obszary wyspy- dojechaliśmy do najbardziej wysuniętego cypla na południe czyli Dyrhólaey. Widok z góry powali na kolana każdego sceptyka. Dosłownie i w przenośni zapiera dech w piersiach(na górze jest bardzo wietrznie). Poniżej tych wielkich ustępów skalnych znajdują się wielokrotnie fotografowane plaże z czarnym piaskiem pochodzenia wulkanicznego. Wjedź samochodem na samą górę klifu i ucieknij na moment od codziennego weltschmerzu. Melancholia i zachwyt gwarantowane.

Przed Wami wisienka na torcie, gwóźdź programu, bohater dnia, kwintesencja Islandii, punkt kulminacyjny Południa czyli największy lodowiec w Europie- Vatnajökull. Warto wybrać się pod sam jęzor aby w pełni poczuć majestat tej ogromnej masy przybrudzonego lodu. Wspaniałe, transcendentne doświadczenie. Jakby tego było mało, w niedalekiej odległości od samego lodowca, znajduje się powstałe z topniejącego lodu jezioro zwane lodowcową laguną- Jökulsárlón. Spacer brzegiem tego jezioro był najpiękniejszym spacerem w moim życiu.

Połyskujący błękit lodu delikatnie miesza się z głębokim granatem wody, cisza przerywana jest odgłosem pękającej  kry, od czasu do czasu słychać złowrogie tąpnięcia tafli lodu oraz filigranowe pluski wynurzających się fok. Uczucie przemijania wisi w powietrzu, niesprofanowana natura grzecznie prosi o zadumę nad jej pięknem. Czynimy zadość jej prośbie.